Zabierz mnie

Passenger - Golden Leaves

Dlaczego pewne rzeczy są tak trudne? Dlaczego człowiekowi brak odwagi? Tak łatwo jest udawać. Tak łatwo jest oszukiwać siebie. Nawet tego nie zauważasz. Do pewnego momentu. Wtedy trzeba przyznać przed samym sobą. Nie da się tego ominąć, prawda jest bolesna. Mierzysz się z nią i nagle Twoje życie nie ma żadnego sensu. Gubię się. Boję się. Nie chce już. Nie tak miało być. Wiem, nie da się tego uniknąć, kiedyś trzeba było powiedzieć to głośno. Ale jeszcze nie teraz. Nie jestem gotowa. Boję się. Nie wyobrażam sobie tego. Chcę cofnąć czas. Nie potrafię przez to przebrnąć.

I tak Cię to kiedyś czeka. 

Wiem, ale jeszcze nie teraz. Nie mam sił. Nie jestem gotowa. To wszystko miało wydarzyć się później. Ja miałam być inna. Miałam mieć siłę by przez to przejść. Teraz jej nie mam. Nie ma we mnie nic prócz strachu i smutku. Nie potrafię przejść przez tą niewidzialną granicę. No cholera nie potrafię. Ograniczam się. Przytłacza mnie to. Nie ma dla mnie jutra. Nie ma dla mnie przyszłość. Paniczny strach wypełnia moje wnętrze. Niszczy mnie. Jestem człowiekiem niezdolnym do dalszego życia. Liczy się tylko dziś. Nie mogę iść dalej. Nie poradzę sobie dopóki nie odnajdę siły żeby przez to przebrnąć. Może nigdy się to nie stanie. Zawsze będę stać w miejscu. Nie mogę zrobić kroku do przodu. Boję się. Nie pasuję tutaj. Ktoś się pomylił. Nie powinno mnie tutaj być. Jestem wielkim błędem. Pomyłką. Bezużytecznym organizmem. Nic nie jest tak jak powinno być.

Nie mogę już dłużej. Chcę zniknąć. Nie poradzę sobie. Nie chcę już tutaj być.

Proszę zabierz mnie stąd. Gdzieś daleko. Gdzie nie ma bólu. Do tej krainy w której nie trzeba się bać.

J.